Peggy wandelt al 1101 dagen na elkaar

Het contrast kon niet groter zijn: in 2015 verhuisde Peggy van het bruisende Antwerpen naar de Afrikaanse outback. “Mijn man en ik hadden allebei een eigen bedrijf in de evenementensector en werkten hard. We zagen elkaar amper en onze gesprekken vonden vooral plaats wanneer we elkaar kruisten op de oprit. Toen allebei onze vaders overleden, was dat een krachtige wake-up call. We besloten minder te werken en hebben het roer uiteindelijk nog grondiger omgegooid: we verhuisden naar Zuid-Afrika.”

“Ik ben hier gestart met wandelen uit pure frustratie,” bekent Peggy. “Ik zat vast met een project en probeerde het van me af te wandelen in onze achtertuin.” Die ‘achtertuin’ blijkt een natuurreservaat van 765 hectare. “Het wandelen hielp me om dingen in perspectief te plaatsen en om te vertragen. Het deed zo’n deugd dat ik het bleef doen. Het was bovendien heel leuk om onderweg verschillende dieren tegen te komen: zebra’s, giraffen, antilopen … Gelukkig geen roofdieren. Al heb ik wel enkele keren de sporen van een luipaard gezien.” Eén keer kruiste een jakhals haar pad. “Doorgaans zijn dat schichtige dieren, maar deze bleef rustig staan kijken. Heel onwerkelijk! Na een poosje is hij weggewandeld. Dat was een speciale ontmoeting... Als ik dieren tegenkom, wacht ik geduldig om hen ruimte te geven om te beslissen welke kant ze uit willen.” Ze voegt er lachend aan toe: “een beetje zoals bij mijn cliënten eigenlijk.”

“Door onze achtertuin te ontdekken en online foto’s te delen is A Backyard Hiker ontstaan”, vertelt Peggy. Ze daagde haar volgers uit om 60 dagen lang elke dag 10 minuten te wandelen in de eigen achtertuin met aandacht voor de natuur. “Dat lijkt belachelijk weinig, maar het is voldoende om een nieuwe gewoonte te kweken”, weet ze. “Er deden mensen mee van New York tot Berlijn. Dagelijks stimuleerde ik hen om te wandelen door middel van kleine ‘opdrachten’: kijk eens naar de lucht, let op je ademhaling, laat kop of munt bepalen welke kant je uitgaat… Ik merkte hoe mensen genoten van het wandelen, hoe ze erin slaagden om te verbinden met zichzelf en om dingen in vraag te stellen. Daar wilde ik méér mee doen!” Daarom liet ze zich in Nederland opleiden tot wandelcoach en tot life coach.

Bij wandelen is planning de sleutel tot succes, weet Peggy. “Zonder planning ga je op dag één en twee vol goede moed op wandel. Maar op dag drie of vier komt er iets tussen…” En nogmaals: 10 minuten is voldoende: “Dat is genoeg om er even tussenuit te zijn.” En iedereen heeft die tijd, meent ze: “Als je nog geen 10 minuten kan vrijmaken voor iets dat je rust brengt, is het dringend tijd om wat dingen in vraag te stellen.” Meer wandelen mag natuurlijk ook. “Maar als je start met een uur per dag, wordt het moeilijk om dat in je planning te puzzelen en is de kans groter dat je opgeeft.”

Zelf wandelt ze vandaag al 1101 dagen na elkaar. Soms gaat ze een uur op pad, soms 10 minuten. “Ik blokkeer die tijd voor mezelf. Omdat ik voel dat het mij goed doet, mentaal en lichamelijk. Ik heb een slechte rug, maar sinds ik wandel heb ik geen rugklachten meer.” Ze spreekt van een sneeuwbaleffect: “door te bewegen voel ik me beter, krijg ik meer energie - en daardoor wil ik nog meer bewegen.”

“Ik heb een cliënte die na enkele sessies haar job opgezegd heeft om terug te gaan studeren, terwijl een ander besloten heeft naar Zweden te verhuizen. Al kan je je leven ook veranderen door een kleinere ingreep. Enkele cliënten hebben hun eigen wandelblog op Instagram gestart en inspireren op hun beurt anderen. Dat vind ik het allermooiste resultaat. Want hoe meer mensen de geneugten van wandelen ontdekken, hoe beter!”