Enkele jaren geleden kocht Nathan een fototoestel. “Voor een studie biologie moest mijn partner vogels tellen in onze tuin en de bezoekers van de voederbak identificeren. Ik leverde mijn bijdrage door foto’s te maken ter illustratie en amuseerde me daar enorm mee. Door dat project ontwikkelden we een gemeenschappelijke passie voor het observeren van onze gevederde bezoekers.” Het koppel schafte een vogelgids aan en bracht steeds meer tijd buiten door om vogels te observeren. Die gids gaat standaard mee op hun wandelingen. Sinds twee jaar volgt Nathan een cursus ornithologie of vogelkunde bij Natagora. “Ik ga nooit op stap zonder mijn verrekijker of identificatiegids en ik blijf verbaasd wanneer ik een vogelsoort ontdek of herontdek.”

Het effect dat vogels kijken op hem heeft, omschrijft Nathan als een mengeling van verwondering en rust: “Ik blijf een diepe verwondering voelen om al die schoonheid en complexiteit. Hoe de natuur in harmonie haar gang gaat, dat vind ik fenomenaal om te aanschouwen. En als je de tijd neemt om ervan te genieten, brengt de natuur ook zoveel rust.”

“Bij vogels kijken komt het erop aan om elke kans te grijpen om eropuit te trekken en te observeren, want geen enkel boek kan vervangen wat je met eigen ogen en oren kan zien en horen”, weet hij. “Je kan overal vogels observeren: in de tuin, in de bossen, aan zee… “Het enige waarmee je rekening moet houden, is de tijd van het jaar waarin je observeert. Want de meeste vogels zijn niet aan één plaats gebonden”, legt Nathan uit. “Afhankelijk van het seizoen moet je dus kunnen gaan waar de dieren zich bevinden. Daarom vind ik het belangrijk om ze te bestuderen en te leren kennen.”

Tijdens een vakantie in Zweden bespraken Nathan en zijn partner op een ochtend de vogels die ze graag eens zouden observeren. Bovenaan de bucketlist van zijn partner prijkte de Zwarte Specht. “Ik merkte op dat luisteren de beste manier is om een vogelsoort te spotten. Want een vogel herken je aan zijn verenkleed, maar ook aan zijn roep. Zeker bij de Zwarte Specht, die een heel herkenbare roep heeft.” Later die dag wandelde het duo door een bos, toen ze plots in de verte die kenmerkende klank hoorden. “We bevroren allebei ter plekke en staarden elkaar aan. Met onze verrekijkers scanden we de boomstammen… En daar zat hij, alsof hij ons opwachtte. Minutenlang bleef de vogel in ons gezichtsveld, voordat hij tussen het bladerdek verdween. Een fantastische ervaring! Als we op dat moment niet aandachtig waren geweest voor de natuur en de geluiden om ons heen, was de specht voor ons onzichtbaar gebleven.”

Nathan hoopt in de toekomst ook nachtelijke roofvogels te spotten: “Ze zijn majestueus, elegant en tegelijkertijd discreet. Het is niet altijd eenvoudig om deze dieren te observeren. Want eens de zon ondergegaan is, spot je vogels op basis van je gehoor. Die moeilijkheid om een glimp van hen op te vangen, maakt hen voor mij eens zo fascinerend. De zeldzaamheid van het moment maakt zo’n ervaring uniek.”