Picos de Europa: wandelen van berghut naar berghut

“Op de route van Poncebos naar hut La Terenosa maak je kennis met groene vlaktes en grazende koeien van het gebied. Bij de hut geniet je van een verfrissend drankje of een broodje. Links van de hut kronkelt het pad verder naar boven. Langzaamaan vervangen de groene heuvels zich door grijze pieken die in de verte oprijzen. Een poortje duidt hoogtemeter 1600 aan, vanaf hier mag je wildkamperen. Een laatste klim brengt je naar hut Urriellu in de schaduw van ‘El Naranjo de Bulnes’, een kalkstenen monoliet en embleem van het Spaanse bergbeklimmen.”

“De langste etappe van deze wandelroute is meteen ook de stevigste. De tocht begint met een rustige afdaling naar het feeërieke dorpje Bulnes. Optioneel kan je een kabelbaan nemen tot Poncebos om een deel van de wandeltocht in te korten. Vervolgens wandel je een deel van de fameuze Cares-route. Ongeveer halverwege laat je de dagtrippers achter je en ga je steil omhoog via een ongemarkeerd pad. Het pad met losse stenen zigzagt tussen twee bergkammen in. Enkel de berggeiten vergezellen je bij deze steile klim. Achter de bergkam verschijnt een vallei met ruïnes. Na een laatste klim word je beloond met het prachtige uitzicht bij zonsondergang vanop Refugio de Ario.”

“Na de top bij Refugio de Ario bereikt te hebben, start je de route door flink wat te dalen. Tijdens deze etappe maak je kennis met de flora en de fauna van de Picos. Op een warme dag vind je koelte onder het groene gebladerte. Aan het einde van de vallei kom je aan bij de Lagos de Covadonga, twee meren die vaak compleet verborgen zijn in de mist. Een ideale lunchplek om tegelijk je voeten even te verfrissen. Voorbij het drukbezochte uitkijkpunt stijg je opnieuw een stukje, tot je boven de wolken komt. Na een paar kilometers komt het dak van de volgende hut in zicht.”

“Deze etappe start je best vroeg in de ochtend, wanneer je nog kan genieten van de schaduw van de bergkammen. Na het eerste uur krijg je een wijds uitzicht op de Covadongameren in de verte. Voor het tweede deel van de etappe stijg je en daal je afwisselend langs de flank van enkele steile pieken. Dit deel is niet te onderschatten - soms moet je effectief boulderen om omhoog te geraken! De omgeving verandert stilaan naar bosrijk gebied met beekjes en bruggen, typerend voor het westelijke massief. Berghut Vegabaño lijkt misschien wat op een trollenkelder, maar het eten is er geweldig.”

“Deze etappe neemt je eerst licht stijgend door een bos. Het eindpunt van vandaag ligt veel lager, dus is het flink dalen geblazen tot aan de Cares-rivier. Vanaf daar wandel je langs een kronkelend baantje met de rivier aan je rechterkant. Je passeert enkele charmante bergdorpjes en in Posada de Valdeón zijn verschillende lunchmogelijkheden. Een uurtje na Posada de Valdeón kom je toe bij de eindbestemming van de dag: Cain. Het dorpje is perfect om uit te rusten, met verschillende slaap- en eetmogelijkheden in een prachtige bergomgeving.”

“We eindigen deze Anillo Vindio in alle schoonheid en rust met de Cares-route richting Poncebos. Deze route is bekend bij toeristen die Noord-Spanje bezoeken, en dat is niet verwonderlijk. De etappe is voornamelijk vlak, en tekent zich af tegen de flank van de kloof, uitgegraven door de Cares-rivier. Het wandelpad voert je over idyllische bruggetjes, door uitgegraven tunnels en langs verlaten gebouwen. Een prachtige afsluiter van een geweldige ervaring!”