Explore More Belgium: Op pad door Wallonië

• Je dacht dat je naar het zuiden van Frankrijk moest voor lieflijke gehuchten in aardekleuren, een zacht klimaat en wijnranken zover het oog reikt? Nee, hoor, al die elementen vinden we ook in Torgny. Het meest zuidelijke dorpje van het land wordt niet voor niets de ‘Belgische Provence’ genoemd.
  
• De betovering is compleet tijdens een wandeling over het Feeënpad. De kleinsten gaan de uitdaging aan om offers te verzamelen of een dansje te doen voor de feeën. Wie weet komen we aan de Feeënspelonk zelfs oog in oog te staan met een feetje!
  
• We sluiten een dag vol verwondering af in de moerassen van Vance en Chantemelle. Ooit staken de locals de kachel aan met dit veen, nu is het een prima plaats om vogels te spotten.
  

• Een uitje in de Ardennen zonder te kajakken, dat is als een bezoek aan Parijs zonder de Eiffeltoren. Het kan perfect, maar wat ga je het thuisfront vertellen? Allemaal inschepen dus in Alle voor een tocht op de Semois.
• Een van de vele meanders van de Semois kronkelt rond het ‘Graf van de Reus’. Deze bobbel in het landschap vindt zijn origine volgens de legende bij een Galliër, die weigerde zich te laten gevangen nemen en zich van een rots stortte. Laat die lugubere historie je niet stoppen om van het machtige uitzicht te genieten.
  
• Voor we van onze verdiende rust genieten, maken we nog een ommetje door de ondergrondse gangen van het kasteel Bouillon. Dat doen we met een brandende toorts in onze knuisten tijdens de dagelijkse fakkeltocht. Een klein beetje spooky, maar vooral heel plezant!
  

• We blijven aan de oevers van de Semois voor een van de mooiste wandelingen van Luxemburg, die over de hanenkammen – of heuvelruggen – van Frahan loopt. Smeer die kuiten maar in, want dit is best pittige kost. De uitzichten zorgen voor de beloning.
  
• Wie in de zomer in de buurt van Lafôret de Semois passeert, moet even stoppen om Pont-de-Claies te voet over te steken. Geen gewone brug, wel eentje die elke zomer tijdelijk wordt gebouwd van geweven hazelaarstakken. Geef toe, die kans krijg je niet elke dag!
  
• We hebben honger gekregen van al dat gehos. Misschien valt er wat te rapen in de Kabouterkeuken? De kleine, cirkelvormige uithollingen in deze rots doen in ieder geval denken aan bordjes waaruit de legendarische Ardense kabouters eten.

 © FTLB P.Willems

• Vandaag zijn we vroeg uit de veren om herten te spotten, en we hebben er een goed oog op. Want als het niet lukt vanop een van de zes uitkijkplatforms in het bos rond Saint Hubert – het wildste van ons land – waar dan wel?
  
• De bossen werken verslavend. Daarom trekken we het nationaal reservaat Rouge Poncé in. Dit oeroud natuurgebied ligt op een hoogte van 550 meter, dus verwacht ongerepte boreale fauna en flora.
  
• Misschien spelen we een tikkeltje vals, maar daarna wippen we nog even binnen in het wildpark van Saint-Hubert. Hebben we deze ochtend de herten gemist, dan zien we ze nu in ieder geval. Net als die schattige everzwijntjes in gestreepte pyjama’s.

• Na een dagje zwoegen in onze wandelschoenen is het tijd om die dingen uit te trekken en onze zweetvoeten te verluchten. Op het blotevoetenpad in Gouvy waden we blootvoets door riviertjes en pikkelen we over dennenappels, zaagsel, schors en stenen. Wat een heerlijke massage van de natuur!
  
• Ook in Houtopia mogen onze schoenen aan de kant. In dit ‘Universum van de Zintuigen’ ontdekken we de wereld al ziend, horend, voelend, proevend en ruikend.
  
• Nog niet genoeg geprikkeld? Dan maar de grove middelen: met een quadbike – een kruising tussen een gocart en een mountainbike – zoeven we downhill over bestofte veldweggetjes en bospaadjes. Jabadabadoee! Spannend en ontspannend tegelijk.

• De Ardennen zijn een gatenkaas van grotten en spleten, een onderaardse geheime wereld waarin we ons vergapen aan stalactieten en -mieten, druipers en rotsformaties. Zoals deze grotten van Hotton, die niet voor niets de bijnaam ‘grotten van Duizend-en-één-nacht’ dragen.
  
• Ons ondergronds uitje maakte ons nieuwsgierig naar de drijvende kracht achter zo’n grot: de rivier. In educatiecentrum RIVEO ontdekken we aan de hand van infopanels, aquaria en tuinen alles over het geheime leven van rivieren. Niet alleen bij ons, maar overal ter wereld.
  
• Door de thematuinen van RIVEO loopt ook een minigolfparcours. Achttien holes lang reizen we door ruimte en tijd, van tuinen uit de renaissance tot meer moderne exemplaren. En dat terwijl we eigenlijk gewoon dat verdomde balletje willen putten.

• Onze laatste dag in Luxemburg. Zullen we over de koppen gaan wandelen in Durbuy? Nee, dan liever een wandeling door het rustige Ny. Dit postkaartdorpje staat bekend om z’n fonteinen.
  
• Onze breinen dreigen in sluimerstand te gaan, dus haasten we ons naar Barveaux. Daar verkennen we Het Labyrint, een reusachtig maïsdoolhof van elf hectare. De leuze luidt: ‘Negen zones om te ontdekken ... en evenveel kansen om te verdwalen’. Als dat maar goed komt!
  
• Het is bij de haren getrokken om Wéris tot het Stonehenge van België te bombarderen, maar niettemin is het een fijn dorp waar je menhirs, dolmen en andere geheimzinnige steenformaties aantreft. Durf jij op het duivelsbed te gaan liggen?

• Welkom in Luik, welkom in de Oostkantons. Wie dacht aan een rustig begin, is eraan voor de moeite. Op mountainbikes knallen we over de smalle, modderige paadjes van het Wolfsbusch en glijden we naar beneden langs boshellingen. Rusten doen we ‘s nachts wel!
• Geen betere plaats om verwonderd te raken door het zonnestelsel dan op de Planetenweg in Sankt Vith. Een meter langs het parcours stelt twee miljoen kilometer in het universum voor. Wauw!
• Nu lichaam en geest gestimuleerd zijn, koelen we af met een vogelspotsessie in Heppenbach. Hoeveel gevederde vrienden herken jij?

• De wolf is het symbool van Stavelot. Daar zit een verhaal achter dat je kan ontdekken tijdens de wolfwandeling van 6,3 kilometer. Onderweg kom je ook de steen van de duivel tegen, alweer goed voor een amusante legende.
  
• Tussen Kalterherberg en Sourbrodt liggen zeven kilometers spoorwegen die ons met een railbike over de Hoge Venen leiden. Twee uur lang, heen en terug, dokkeren we door het landschap. Na de aankomst trakteren we ons op een verse wafel. Die hebben we wel verdiend!
  
• We sluiten de dag af met een plons in het Meer van Bütgenbach. Ook een rondje waterfietsen behoort tot de mogelijkheden. Al zal niemand het je na zo’n actieve dag kwalijk nemen als je simpelweg even gaat liggen op het zandstrand.

• We zijn de Hoge Venen nog niet beu. Daarom vertrekken we vandaag aan het Signal de Botrange voor een wandeling over knuppelpaden. Deze heides en venen zijn al duizenden jaren oud, maar de rijkdom van dit landschap blijft verwonderen.
  
• Het zou zonde zijn om niet even stil te staan bij het hoogste punt van België. Oké, het Signal de Botrange mag met zijn 694 meter slechts een pruts zijn in vergelijking met de Mont Blancs en Elbroezen van deze wereld, maar het blijft toch een plaats om af te vinken van je bucketlist.
  
• Nu we toch bezig zijn met records, maken we nog even tijd voor een biertje van de Peak Brewery, de hoogste brouwerij van het land. La Myrtille wordt gebrouwen met bosbessen kenmerkend voor de Hoge Venen.

© Patrick Outers, Black Box Photo

• Met een trottinette door de stad vliegen, dat kunnen we allemaal. Maar wat gedacht van downhill steppen in Trois Ponts? Terwijl wij naar beneden vlammen, schieten onze adrenalineniveaus omhoog. Yihaa!
  
• Daarna laten we het tempo zakken met een potje boerengolf in Stoumont. In de prachtige Amblèvevallei spelen we tussen de paarden, ezels en schapen van deze werkende boerderij. Het vieruurtje eten we tussen de koeien.
  
• In de winter slapen er vleermuizen, maar ook in de zomer hebben speleologen in spe het rijk helemaal voor zich in de grot van Comblain. Wel opletten voor je hoofd.

• We trekken onze laarzen aan en wandelen in, langs en door de Ninglinspo, een van de meest fotogenieke bergrivieren van de Ardennen. Kinderen van 5 tot 95 kunnen zich hier eindeloos ledig houden met dammen bouwen.
  
• Op een dramatische bergflank net buiten Aywaille, hoog torenend boven de Amblève, ligt natuurreservaat Heid des Gattes. Hier ontmoeten we geiten en amfibieën zoals muurhagedissen en gladde slangen. Met wat geluk zien we zelfs oehoes of slechtvalken rondcirkelen.
  
• Over valken gesproken: vanaf uitkijkpunt Roche aux Faucons, de valkenrots, treffen we een prachtig uitzicht over de grote bocht die de Ourthe hier maakt. We kunnen hier uren zitten, maar dat zou zonde zijn: er is een heel natuurgebied te ontdekken.

• Terwijl de zandstenen leeuw op de stuwdam uitkijkt over het landschap, zetten wij aan voor een tocht rond het meer van Gileppe. Na bijna 16 kilometer komen we opnieuw op krachten met een drankje in het panoramisch restaurant.
  
• Struinen in Limburg, terwijl je toch in Wallonië bent? Toegegeven, het klinkt wat gek, maar het kan in Limbourg, een fabelachtig middeleeuws dorpje tussen Eupen en Verviers.
  
• In datzelfde Limbourg kijken we even later een kloeke wolf in de ogen. Nee, we zijn niet verdwaald in de bossen. Wel zijn we in het wolvencentrum beland, dat dieren uit zoos opvangt en bewustzijn kweekt over dit prachtige beest.

• De Mijn van Blegny in Wezet is een van slechts vier authentieke Europese koolmijnen die openstaan voor bezoekers. Ons avontuur begint anderhalf uur eerder wanneer we inschepen voor een boottocht van Luik naar Wezet.
  
• Wie een overdosis energie kwijt wil, kan daarna de 374 trappen van de Buerenberg naar boven hollen, met z’n stijgingspercentage van bijna 30 procent een van de extreemste trappen van Europa. Of doe het rustig aan en geniet van het uitzicht op de Maas.
  
• Boven komen we – nadat we eerst een kwartier hebben uitgepuft – helemaal tot rust. De hellingen van de citadel en het citadelpark lenen zich uitstekend tot een picknick. Zorg wel dat je niets vergeet, of je moet al die trappen opnieuw doen.

• In de Uilentuin in Greide kan je niet enkel 75 roofvogels van dichtbij bewonderen en eten geven, je kan er ook de basis van de valkerij oppikken of leren hoe je vogels fotografeert. Op wandel gaan met zo’n uil, daar kan je nadien mee uitpakken!
  
• De 60 meter hoge Millenniumtoren in Gedinne biedt ons een prachtig uitzicht over het landschap. Daarna volgen we het elfenpad naar het hoogste punt van de provincie Namen.
  
• Omdat we dorst gekregen hebben, passeren we langs Invictus in Louette-Saint-Pierre, een afgelegen brouwerij in het midden van ongerepte natuur. Wanneer je een schuimend glas gerstenat aan je lippen zet, naast het water, dan besef je dat je het paradijs hebt gevonden.

• De grot van Lorette in Rochefort is het kleine zusje van die van Han: minstens even mooi, maar veel minder druk. In het kielzog van een gids dalen we af tot 60 meter onder de grond, waar een klank- en lichtspektakel de pure schoonheid van het ondergrondse extra in de verf zet.
  
• Ook het Nature Extraordinary Museum (NEM), op het provinciaal domein Chevetogne, schat de pracht en kracht van Moeder Natuur naar waarde. Hier leren we over de fascinatie van de mens met de natuur en de manieren waarop we haar hebben onderworpen.
  
• Tijdens een bezoek aan struisvogelboerderij Doneu zien we met eigen ogen hoe struisvogelcasanova’s indruk maken op hun vrouwtjes. We maken er ook kennis met emoes en nandoes, struisvogels uit Zuid-Amerika.

• Deze woensdag beginnen we op het domein van de Neptunusgrotten in Couvin. Dit keer gaan we niet ondergronds, maar scherpen we onze zintuigen aan op het ontdekkingspad over de ‘berg van zintuigen’. Van ruiken aan kruiden tot luisteren naar vogelgezang, het is een waar genot om even bewust in het nu te leven.
  
• We blijven lijf en leden verwennen met een wandeling vanaf de kerk van Nismes naar de Fondry des Chiens. Lyrische zielen noemen dit zinkgat in natuurpark Viroin-Hermeton weleens de Grand Canyon van de Ardennen. Wie zijn wij om hen tegen te spreken?
  
• Na onze wandeling pauzeren we even in de Jardins d’O in Nismes voor een romantische roeitocht. Wedden dat je na een picknick op het water bij valavond voor de rest van het jaar niets meer verkeerd kan doen bij je wederhelft?

© Vincianne Baudouin - © OTV

• Op Lijn 132 is een vertraging niet erg. Integendeel, die zou betekenen dat je langer kan genieten van je ritje op de stoomtrein van Mariembourg naar Treignes. Geniet terwijl het landschap van de Drie Valleien traag voorbij schuift.
  
• Maar het kan en mag nog trager. In Sautour, een gehucht van Philippeville, maken we bij Les Balad’ânes de l’Hermeton kennis met onze gezellen voor de dag: een stel schattige ezels. Ga samen op pad en hun tempo dwingt je automatisch om te vertragen.
  
• In het centrum van Philippeville duiken we daarna onder. Niet in een grot dit keer, wel in de ondergrondse gangen die Lodewijk XIV in de 17e eeuw liet bouwen. Op een hete dag is dit de beste plaats om af te koelen.

• Man-/vrouw-/zoon-/dochterlief (schrappen wat niet past) trapt wattages die Remco Evenepoel jaloers maken, maar zelf leun je liever achterover? Dan is railbiken in de vallei de la Molignée de ideale activiteit voor vandaag. Wie zich geroepen voelt, mag trappen.
  
• Slakken zijn tegelijk mannetjes en vrouwtjes. Dat weetje, en veel meer, komen we te weten in de slakkenkwekerij van Warnant, waar jaarlijks 600.000 slijmerige diertjes het levenslicht zien. Na de rondleiding mogen de avontuurlijkste eters proeven.
  
• Ter afsluiting van de dag wandelen we door de watertuinen van Annevoie. Deze gepolijste parel is een wondermooie clash van Italiaanse, Franse en Engelse tuinkunst. Maar de absolute protagonist is het water in de fonteinen, vijvers en watervalletjes.

• Wie zegt dat kunst saai moet zijn en enkel in musea kan hangen? De kunstpaden die doorheen de Condroz-Famenne slingeren, verwijzen dat ouderwetse idee naar het rijk der fabelen. Tijdens een wandeling in de natuur rond Ciney botsen we constant op kunstwerken.
  
• Al doen we dit keer slechts een klein deeltje van de tocht. We hebben namelijk nog een afspraak in het middeleeuwse kasteel van Vêves, waar we op schattenjacht gaan. Lossen we de raadsels op en vinden we de schat? Spannend voor jong en oud!
  
• Spannend is eveneens het minste dat je kan zeggen van een via ferrata. Op de rotsen van Pont-à-Lesse testen we deze mix tussen klimmen en wandelen uit. Wie enkel maar het betere klimtalent wil bewonderen, kan even verderop terecht in Freÿr, de stamplaats van vele Belgische toppers.

• Napoleon noemde het ondergrondse netwerk van gangen onder de citadel van Namen ‘het mierennest van Europa’. Als bezoeker verkennen we slechts een deeltje van het complex, maar genoeg om het met hem eens te zijn.
  
• Eens we de uitgang gevonden hebben, springen we op de fiets. De trage wegen van Ravel 2 volgen de Maas helemaal tot in Dinant. Onderweg aanschouwen we wijnranken en ruïnes.
  
• We stoppen tijdens onze fietstocht in Wépion om het aardbeienmuseum te bezoeken. En uiteraard proeven we de befaamde rode vruchten die dit gehucht op de Belgische culinaire kaart zetten.

• Die van Babylon stonden bekend als een van de zeven wereldwonderen van de klassieke oudheid, maar ook de hangende tuinen van Thuin zijn het bezichtigen waard. Vergeet tijdens een wandeling door het middeleeuwse centrum ook het belfort niet te beklimmen.
  
• Tijd voor actie, op naar de meren van de Eau d’Heure! We huren een sup-board en peddelen ons een ongeluk. Je kan hier ook fietsen rond de meren en zelfs waterskiën.
  
• Na al dat aquatisch labeur blijven we nog even plakken. Aan de oevers genieten we na door de opstijgende en landende watervliegtuigen van de lokale aeroclub te bewonderen.

• Charleroi, het zwarte land. Jazeker, tijdens de ‘zwarte lus’ verkennen we al wandelend vooral het in verval geraakte mijnlandschap van de Borinage. Maar wie had gedacht dat de natuur al zoveel plaatsen heeft teruggeclaimd?
  
• Onderweg naar Bergen houden we halt in boerderij Fosselard in Givry. Een rondleiding van de faciliteiten behoort tot de mogelijkheden, maar wij komen hier in de eerste plaats voor het overheerlijke roomijs.
  
• We krijgen geen genoeg van het mijnverleden van de streek en beklimmen in Bergen een heuse terril. Neem eieren mee als je tuk bent op een originele picknick. Begraaf hen, laat ze een tijdje zitten en ze komen er hardgekookt uit.

• Wat betreft biodiversiteit verslaan weinig natuurgebieden de moerassen van Harchies. Wij komen hier vooral om watervogels te spotten. Vergeet je verrekijker en je veldgids niet!
  
• Deze uithoek van België heeft meer te bieden dan vogels. Ook hun voorouders, de dino’s, vonden het hier prima toeven. In een koolmijn in Bernissart haalden archeologen tientallen complete iguanodonskeletten naar boven. Wij vieren deze ‘Belgische dinosaurus’ in het Museum van de Iguanodon.
  
• Vervolgens gaan we stoeien in een ‘zee van zand’. Nee, daarvoor nemen we geen vlucht naar de Sahara. Een ritje van nog geen tien kilometer volstaat. In de 18de eeuw kon je nog vissen in natuurreservaat Mer de Sable de Stambruges, nu vind je er onder meer zeldzame beschermde vleesetende planten.

• Ons uitstapje in de Henegouwse woestijn zorgde voor een ophoping van zand in onze stapschoenen. Gelukkig mogen we die in het natuurpark der Scheldevlakten aan de kant laten op het blotevoetenpad.
  
• Datzelfde park leren we vanuit een heel ander perspectief kennen vanuit de Wandelgang in de Boomtoppen. In plaats van op de begane grond stappen we ter hoogte van de kruinen. Dus zo moeten vogels zich voelen!
  
• Al kunnen onze gevleugelde vrienden de dag niet afsluiten met een ijsje. Wij gelukkig wel, bij Les Delices du Carnoy.

• Aan bomen geen gebrek deze week. In La Carrière de l’Orient, een park in Doornik, kunnen durvers zonder hoogtevrees zich wagen aan een boomklimparcours. Wie liever op de begane grond blijft, geniet van de groene omgeving.
  
• We blijven de hoogte opzoeken. We wandelen naar de top van de Mont-Saint-Aubert voor een prentkaartzicht op Doornik en de Scheldevallei. Ook mountainbiken is een optie.
  
• Bij het Huis van het Kanaal in Leers-Noord, de voormalige sluiswachterswoonst, huren we een kleurrijke waterfiets om bij valavond over het Spierekanaal te varen. Hoorde je dat? Dat was onze zucht van gelukzaligheid.

• Een wandeling doorheen het park van het kasteel van Edingen brengt ons terug in de tijd. Niet alleen omdat het kasteel historie uitademt, maar ook omdat het park – een lappendeken van bossen en tuinen – een aantal eeuwenoude bomen herbergt.
  
• Al kan zelfs de oudste knoert niet tippen aan hetgeen we voorgeschoteld krijgen in de Archéosite in Aubechies: 5.000 jaar Gallische geschiedenis samengebald in een uitgestrekt openluchtmuseum. Papa en mama kunnen proeven van Cervoise, een Gallisch bier.
  
• Op het einde van de dag volgt nog een kans om ons kasteelheren te voelen. Tijdens een wandeling tussen haagbeuken en fonteinen rond het Kasteel van Beloeil volstaat een sprankje fantasie voor een reis in de teletijdmachine.

• Elzele, in het Henegouwse Pays de Collines, staat bekend als het land van de heksen. Griezel mee tijdens deze wandeling door lieflijke, landelijke taferelen, over paadjes door weiden en bossen, en stop onderweg voor een streekbiertje in Brasserie des Légendes.
  
• De bossen van deze regio zijn bezaaid met struiken en kruiden die je kunnen afhelpen van een hardnekkige hoest, vervelende hoofdpijn of een zere knie. Ontdek er alles over in het huis van (geneeskrachtige) planten in Vloesberg.
  
• Onze laatste uren in Henegouwen brengen we door in aangenaam gezelschap. Want zeg nu zelf, wie wordt er niet plotsklaps goedgezind van de bewoners van de ezelfokkerij in Frasnez-les-Anvaing? Opgelet: enkel open op zondag!

• Omdat iedereen weleens droomt van een vakantiebaantje als kasteelheer, trekken we vandaag naar het imposante kasteel van Terhulpen. Op het domein van Solvay, dat zich uitstrekt rond het kasteel, is het heerlijk kuieren aan de oevers van vijvers of langs 1.000 – duizend! – rhododendrons.
  
• We kunnen ons amper bedwingen om in een van de vijvers te springen. Om onze zin in zwemmen te beteugelen, rijden we naar Renipont-Plage. In het strandpaviljoen valt meestal ook een ijsje te scoren.
  
• Op één been kunnen we niet staan. Daarom staat ook het meer van Genval op het programma, waar we ons tegoed doen aan een aperitief op het water. Zelfs met een microscoop zijn onze stressniveaus niet meer waarneembaar.

• In het Roman Païs, het Romaanse land aan de grens met Henegouwen, is het heerlijk fietsen. Wij halen ons stalen ros van stal om door Rebecq te bollen.
  
• Lekker in het zweet gaan we aan boord van het treintje van het geluk. Aan een gezapig tempo tuffen we door het platteland van dit onbekend en onbemind stukje Waals-Brabant. Tegen het einde van de rit trillen we van gelukzaligheid.
  
• We sluiten de dag af met een flaneersessie langs de vijvers van Coeurcq. Terwijl de plaatselijke vissers hun hengels uitslaan, gaan wij op zoek naar de waterval in dit groen lapje in Tubeke.

• Franse revolutionairen vernielden de eeuwenoude Abdij van Villers aan het einde van de 18de eeuw. Sindsdien ligt dit stukje geschiedenis in puin. Maar wel héél erg fotogeniek puin, dat we met plezier met een bezoekje vereren.
  
• Villers is meer dan z’n ruïnes. Vanaf de abdij maken we een wandeling van 14 kilometer door de uitgestrekte bossen van het domein, langs vervallen toegangspoorten, boskapelletjes en een oude molen.
  
• Omdat we ons bosbad graag nog even verlengen, pikken we het bos van Lazelle mee, aan de rand van Louvain-la-Neuve. Ver weg van het rumoer van de studentencafés lopen drie bewegwijzerde routes doorheen een oase van rust.

© Abbaye de Villers asbl

• Zou Napoleon even komen uitwaaien zijn in het bos van Bruyères in Waterloo, toen hij 200 jaar geleden deze contreien bestormde? We hopen het voor hem, dan had hij tenminste toch nog een beetje genot aan z’n laatste excursie.
  
• Om onze honger te stillen, proeven we de Nijvelse specialiteit tarte al djote. Deze kruising tussen quiche en pizza laat zich het beste savoureren met uitzicht op de gigantische Sint-Gertrudiskerk, bijvoorbeeld in taverne L’Union.
  
• De opgedane calorieën verdwijnen vliegensvlug tijdens een wandeling in Dodaine Park in Nijvel. Nadien kunnen de allerjongsten zich uitleven in de speeltuin, terwijl mama en papa van de bloemenperken genieten.

• Je zocht een paradijs? Wij hebben het gevonden in Eigenbrakel. Daar ligt althans het Paradijspark waar je op de twee vijvers wilde eenden, aalscholvers en met wat geluk zelfs ijsvogeltjes kan spotten.
  
• Nog in Eigenbrakel ligt het kasteel van Cheneau, omgeven door een rustig bosrijk landgoed dat toegankelijk is voor het publiek. Ideaal om het hoofd volledig leeg te maken.
• Wie na een lange dag nog wat jus in de benen heeft, kan gaan ravotten op de ‘bergen’ van Kasteelbrakel. Een eind van het centrum, langs bucolische landwegen geflankeerd door weides, bossen en veldkapellen, treffen we daar een ideaal speelbos.

• Wist je dat Haspengouw gewoon doorloopt in Waals-Brabant? Het oosten van de provincie leent zich bijgevolg uitstekend tot lange fietstochten, die regelmatig bijgepeperd worden met een kuitenbijter van een helling. Rond Geldenaken loopt bijvoorbeeld de fietslus van de witte dorpen.
  
• Brabants Haspengouw herbergt ook de best bewaarde tumuli van België. Je weet wel, zo’n oude grafheuvels die intussen vaak overgroeid zijn met bomen. We bewonderen de tumulus van Glimes in Incourt, en die van Hottomont in Ramillies.
  
• In het provinciaal domein van Heylissem spelen we ten slotte minigolf in de natuur. Terwijl we ons balletje langs 19 holes loodsen, genieten we met volle teugen van de groene omgeving, de essen en de kanaaltjes met waterlelies.

• Lekker geslapen? We dutten nog wat voort in het Bois des Rêves, een droom van een bos in Ottignies. Op het domein vinden we naast eindeloze wandelpaden ook een zwembad, barbecuezones en genoeg speeltuigen om de koters een jaar aan de wiggel te houden.
  
• Dat klinkt inderdaad als een avontuur. Net als het leven van Kuifje, de vliegende reporter die uit de vulpen van Hergé kwam gevloeid. In het Hergémuseum in Louvain-la-Neuve komen we alles te weten over de geestelijke vader van ieders favoriete stripfiguur-genoemd-naar-een-haarstijl.
  
• Grote delen van Louvain-la-Neuve zijn autovrij, wat het een aangename stad maakt voor een loopje. Wie toch iets natuurlijkers zoekt, kan uitwijken naar het meer van Louvain-la-Neuve, op een steenworp van de stadskern.