Sjotten en spotten, de twee passies van profvoetballer Louis Bostyn

Louis woont op een kwartier rijden van De Gavers. Hij komt er geregeld. Vorige week kon hij hier nog mooie beelden maken van een vos. Gelukkig, want de roerdomp liet zich die dag niet zien. “Voor ik kinderen had, trok ik er meermaals per week op uit om te gaan vogelspotten”, zegt Louis. “Sinds Jules (3 jaar) en Clémence (4 maanden) er zijn, vraagt dat wat meer planning.” Er was een tijd dat Louis elke dag waarnemingen.be checkte, een website waarop vogelspotters noteren wat ze waar hebben gezien. “Vroeger durfde ik dan in mijn auto te springen om een paar uur verderop een speciale vogel te gaan bekijken. Dat doe ik nu niet meer. Mijn dagen zijn te druk en ik vind het zeker zo leuk om een mooie foto te nemen van een gewoner exemplaar. In Nieuwpoort bijvoorbeeld is op dit moment een rosmeeuw te zien. De pier stond gisteren vol met fotografen. Vroeger zou ik daar direct naartoe gereden zijn. Nu zegt me dat nog weinig.”

Soms zijn de kleine gebeurtenissen het mooist, vindt Louis. “In natuurgebied Ploegsteert kon ik onlangs onverwacht een putter fotograferen. Hij landde bovenop een distel, perfect in mijn vizier. Dat was zalig.” Als hij een vogelsoort moet noemen die hij ooit graag voor zijn lens zou krijgen, dan is het een sneeuwuil. Bij voorkeur in Lapland. “Uilen vind ik iets bijzonders. Er zijn reisbureaus die vogelexcursies organiseren waarbij je zeker bent dat je bepaalde soorten zal zien. Voor mij mag het wel wat moeilijker gaan. Ik wil wel een paar dagen afzien”, glimlacht Louis.

Zelf is Louis altijd gefascineerd geweest door “alles wat beweegt en buiten zit”. Het was zijn neef die hem liet kennismaken met het vogelspotten. “Hij woonde aan de rand van een natuurgebied en trok er geregeld op uit met zijn verrekijker. Ik ging dan graag mee.” De neef heeft ondertussen andere hobby’s, Louis is tien jaar later nog altijd een fervent vogelaar. “Als voetballer heb ik genoeg lawaai en prikkels in mijn leven. Je moet niet altijd in overdrive zijn. Ik probeer te zorgen voor een goeie combinatie van drukte op het voetbalplein en tot rust komen in de natuur.”

We naderen de kijkhut van waaruit we zo meteen mogelijks de enige echte roerdomp gaan waarnemen. Dit wordt spannend. Zoals het een goeie keeper betaamt, gaat Louis recht op zijn doel af. In de hut staat al een vogelspotter in vol ornaat. Zonder woorden brengt hij het goede nieuws over. De roerdomp, hij zit er! Diep verscholen in het riet, met zijn poep net zichtbaar. Louis is opgetogen. “Ik had het voorspeld, he!” Maar hoe hard wij ook turen, we zien nergens het achterste van een vogel. “De roerdomp heeft bijna dezelfde kleuren als het riet en is daardoor moeilijk te spotten. Tja, ik heb nooit gezegd dat het gemakkelijk ging zijn”, lacht Louis.

Louis installeert zijn fototoestel en begint te klikken. “Alleen van de goeie foto’s maak ik af en toe een album. Mijn zoontje vindt het heel leuk om daarin te kijken. Hij tuurt ook graag door een verrekijker. Maar echt iets spotten, daarvoor is hij nog te klein.”

Net als zijn vader, heeft Jules ook een andere hobby: voetballen. “Ik vrees dat hij later ook gaat willen keeperen”, glimlacht Louis. “Want hij duikt naar elke bal die ik in zijn richting trap. Ik heb alvast kleine handschoentjes voor hem gekocht.”

Druppelsgewijs komen er spotters bij in de kijkhut. “Eergisteren heb ik hier 7 uur gestaan zonder de roerdomp te zien”, zegt een man die vanuit Poperinge – toch een enkele rit van 40 minuten – speciaal voor de vogel naar Harelbeke is afgezakt. “Helemaal op het einde van de dag, toen het al donker begon te worden, zag ik hem uiteindelijk in een flits over de vijver vliegen.” Vandaag heeft hij meer geluk. Zijn gsm zit netjes vastgemaakt aan zijn verrekijker, om zeker geen beeld te missen.

Louis heeft een telelens op zijn spiegelreflexcamera bevestigd. “Toch een investering van 2.000 euro”, zegt hij. “Maar vergeleken met wat sommige andere spotters bijhebben, is mijn materiaal speelgoed. Je hebt lenzen die wel 6.000 euro kosten. Zo ver ga ik niet. Er is veel verschil in vogelspotters. Sommigen hebben peperdure lenzen, voor anderen is een verrekijker van een paar honderd euro voldoende.”

Wat deze natuurliefhebbers meestal wel gemeen hebben, is een gebrek aan interesse in voetbal. Een verademing voor Louis. “Op andere plaatsen word ik vaak aangesproken over het voetbal. Ik praat daar graag over, maar niet altijd. Hier kom ik voor de stilte.”

Eén keer maakte Louis een mooi vogelmoment mee op het plein. “Dat was tijdens de opwarming in het stadion van Eupen. Plots kwamen er in V-formatie kraanvogels overvliegen.” Louis was ervan onder de indruk en zei er iets van tegen de keepertrainer. Die hoorde het in Keulen donderen. “’Wat is dadde?’, vroeg hij.” Louis kan er mee lachen. “Dat ben ik ondertussen wel gewoon. Een aantal jaren geleden waren we met de ploeg op stage in Marbella. We zaten toen aan de kust en het was me opgevallen dat er veel jan-van-genten rondvlogen. Het jaar erna gingen we terug en nam ik mijn verrekijker en fototoestel mee. Dan stond ik daar in mijn eentje te turen. Niemand anders had er interesse in (glimlacht).”

‘Daar, een sperwer’, zegt iemand in de hut. En ja hoor, in de verte op een tak zit een grijze pluizenbol. De lenzen worden in de juiste richting gedraaid. Hoe zien die mannen dat toch?, vragen we ons luidop af? “Je kweekt daar een oog voor”, zegt Louis. “Als je hier uren staat en er beweegt iets, dan heb je dat gezien. Ik merk het zelfs tijden het autorijden. Dan valt het me ook op wanneer er iets voorbij vliegt. Ik denk dat dat voor alle vogelspotters geldt.”

Wat Louis weet over vogels, leerde hij al doende. “Ik volgde nooit een cursus of zo, maar heb thuis wel wat boekjes liggen. En je kan veel online opzoeken natuurlijk of hulp vragen aan een andere spotter. In mijn vorige auto had ik een cd met vogelgeluiden gestopt, om onderweg te kunnen oefenen. Toen de auto verkocht werd, vergat ik de cd eruit te halen. De nieuwe eigenaar zal achteraf wel gelachen hebben. ‘Wat had die gast in zijn cd-speler zitten?’”

Er passeert een koppel wandelaars. “Zie, zij hebben alleen een verrekijker bij”, zegt Louis. “Zo kan het ook. Vogelspotten is een bezigheid die geen geld moet kosten. Gewoon door naar buiten te gaan, kan je veel moois zien. Er valt zo veel te ontdekken waarvan je nu misschien zelfs het bestaan nog niet weet.”